Sed quot homines, tot sententiae;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Bork Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Duo Reges: constructio interrete. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
- Cur deinde Metrodori liberos commendas?
- Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
- Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.
- Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
- Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
- Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
- Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
- Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.
- Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Ego vero isti, inquam, permitto. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
- Age sane, inquam.
- Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
- Recte dicis;
- Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
- Bork
- Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Refert tamen, quo modo.
Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sint modo partes vitae beatae. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.
Idque quo magis quidam ita faciunt, ut iure etiam reprehendantur, hoc magis intellegendum est haec ipsa nimia in quibusdam futura non fuisse, nisi quaedam essent modica natura. Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.