At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quis Aristidem non mortuum diligit? Duo Reges: constructio interrete. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Bork Non risu potius quam oratione eiciendum? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

At enim, quem ad modum tute dicebas, negat Epicurus diuturnitatem quidem temporis ad beate vivendum aliquid afferre, nec minorem voluptatem percipi in brevitate temporis, quam si illa sit sempiterna.

Bork: Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Bork: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Recte dicis;: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Poterat autem inpune;: Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Bork: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Bork: Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae
discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad
discendum cognoscendumque moveamur.

Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae
te ipsum probaturum esse confidam.

Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Prioris generis est docilitas, memoria;
Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Vide, quaeso, rectumne sit. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.