Videsne quam sit magna dissensio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. At hoc in eo M. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Duo Reges: constructio interrete. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Negare non possum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Num quid tale Democritus? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Velut ego nunc moveor. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Sedulo, inquam, faciam.: Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Facete M.: Bork
Bork: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Audeo dicere, inquit.: Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
Sed nimis multa.: Eademne, quae restincta siti?

Multi enim et magni philosophi haec ultima bonorum iuncta fecerunt, ut Aristoteles virtutis usum cum vitae perfectae prosperitate coniunxit, Callipho adiunxit ad honestatem voluptatem, Diodorus ad eandem honestatem addidit vacuitatem doloris.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Hic ambiguo ludimur. Audeo dicere, inquit. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Nihil ad rem! Ne sit sane;
Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria.
Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum.
Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?

Sed cum, quod honestum sit, id solum bonum esse dicamus,
consentaneum tamen est fungi officio, cum id officium nec in
bonis ponamus nec in malis.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui
deceat extremum.