Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed fortuna fortis; Duo Reges: constructio interrete. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Et nemo nimium beatus est; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?

Praeclarae mortes sunt imperatoriae;

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Falli igitur possumus.

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Tria genera bonorum;

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Quis negat?

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Venit ad extremum;

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

1. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
2. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
3. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
4. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem.

Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem,
si finitas cupiditates haberent?

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Omnis enim est natura diligens sui. Tum mihi Piso: Quid ergo? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Sed ille, ut dixi, vitiose. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.

Sit enim idem caecus, debilis. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Sed ille, ut dixi, vitiose.

• Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse.
• Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
• Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
• Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.
• Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.
• Quae cum dixisset, finem ille.

Deprehensus omnem poenam contemnet.