Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Duo Reges: constructio interrete.

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Deinde dolorem quem maximum? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Itaque his sapiens semper vacabit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Perge porro; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
Quid me istud rogas?
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?

Bork: Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
In schola desinis.: An hoc usque quaque, aliter in vita?
Bork: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Bork: Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.
Quonam modo?: Haeret in salebra.

Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Quasi vero hoc didicisset a Zenone, non dolere, cum doleret!
Illud audierat nec tamen didicerat, malum illud non esse,
quia turpe non esset, et esse ferendum viro.

Non risu potius quam oratione eiciendum?

Ut enim nos ex annalium monimentis testes excitamus eos, quorum omnis vita consumpta est in laboribus gloriosis, qui voluptatis nomen audire non possent, sic in vestris disputationibus historia muta est.