Quid ergo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At coluit ipse amicitias. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Duo Reges: constructio interrete. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Falli igitur possumus. Cur iustitia laudatur?

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae cum dixisset, finem ille. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Quid censes in Latino fore? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Age, inquies, ista parva sunt.

Iam in altera philosophiae parte.

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Quid ergo? Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Si longus, levis;
Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Bork: Torquatus, is qui consul cum Cn.
Bork: Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.
Bork: Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Negare non possum.
Illo enim addito iuste fit recte factum, per se autem hoc ipsum reddere in officio ponitur.

Aut etiam, ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem, ut in fronte ostentatio sit, intus veritas occultetur?

Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non
contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur.

Quae cum dixissem, magis ut illum provocarem quam ut ipse
loquerer, tum Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit,
totum Epicurum paene e philosophorum choro sustulisti.