Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Sed tamen intellego quid velit. Duo Reges: constructio interrete.

Reliqui sibi constiterunt, ut extrema cum initiis convenirent, ut Aristippo voluptas, Hieronymo doloris vacuitas, Carneadi frui principiis naturalibus esset extremum.

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?
Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. At certe gravius. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Non metuet autem, sive celare poterit, sive opibus magnis
quicquid fecerit optinere, certeque malet existimari bonus
vir, ut non sit, quam esse, ut non putetur.

Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit
modum, et luxuriosus eodem modo.

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Bork Id mihi magnum videtur. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Bork: Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Quid adiuvas?: Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Cur iustitia laudatur?: Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Bork: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Bork: Sed quae tandem ista ratio est?