Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quid de Pythagora? An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Duo Reges: constructio interrete. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis,
ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam
etiam atque etiam explicandam putant.

Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam
magis hortatur quam superiora omnia.

Inest in eadem explicatione naturae insatiabilis quaedam e cognoscendis rebus voluptas,in qua una confectis rebus necessariis vacui negotiis honeste ac liberaliter possimus vivere.

De vacuitate doloris eadem sententia erit.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Pollicetur certe.

Quid iudicant sensus?

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Suo genere perveniant ad extremum;
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Sed videbimus.: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Bork: Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?