Minime vero, inquit ille, consentit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Duo Reges: constructio interrete.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Bork: Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Scrupulum, inquam, abeunti;: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Stoici scilicet.: Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Sed fac ista esse non inportuna; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Sed ad illum redeo.

Hoc vero non videre, maximo argumento esse voluptatem illam,
qua sublata neget se intellegere omnino quid sit bonum-eam
autem ita persequitur: quae palato percipiatur, quae
auribus;

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Quorum altera prosunt, nocent altera.