Primum quid tu dicis breve?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Numquam facies. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Sed residamus, inquit, si placet. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.

Sed alii dolore moventur, alii cupiditate, iracundia etiam multi effetuntur et, cum in mala scientes inruunt, tum se optime sibi consulere arbitrantur.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Sedulo, inquam, faciam. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Tu quidem reddes;

Bork: Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Bork: Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Bork: At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Magna laus.: Cave putes quicquam esse verius.
Bork: Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Quorum altera prosunt, nocent altera. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Sed fortuna fortis;

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Si est nihil in eo, quod perficiendum est, praeter motum
ingenii quendam, id est rationem, necesse est huic ultimum
esse virtute agere;

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum
omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.