Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Prioris generis est docilitas, memoria; Eaedem res maneant alio modo. Refert tamen, quo modo. Ubi ut eam caperet aut quando? Duo Reges: constructio interrete. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Optime, inquam.: Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Bork: Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.
Bork: Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
Bork: Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Quis est tam dissimile homini. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Venit ad extremum; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit?
Quid enim possumus hoc agere divinius?
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de
una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.